تاثیر تلویزیون و اینترنت بر سیاست خارجی ایران

چکیده فارسی: در عصر حاضر و با پیشرفت تکنولوژی های ارتباطی رسانه ها نقش و جایگاه والایی در سیاست خارجی کشورها به خود اختصاص داده اند و در این میان قادر به دستکاری و حتی شکل دادن به سیاست خارجی کشورها هستند. تلویزیون یکی از ابزار اصلی سیاستمداران است که می بایست مورد توجه قرار گرفته شود. در ربع آخر قرن بیستم و آغازین سال های قرن بیست و یکم اینترنت و فناوری های نوین ارتباطی تحول عظیمی را در همه حوزه های زندگی بشر ایجاد کرده اند. هدف اصلی پژوهش حاضر، مطالعه و بررسی تأثیر تلویزیون و اینترنت در پیشبرد سیاست خارجی ایران از سال های 1391- 1384 می باشد. در این رابطه مطالعه ی موردی بر روی دانشجویان دانشگاه مازندران صورت گرفته است. روش تحقیق از نوع پیمایشی و ابزار گردآوری اطلاعات نیز پرسش نامه و سطح تحلیل فرد می باشد. جامعه ی آماری 400 نفر از دانشجویان دانشگاه مازندران می باشند. چهارچوب نظری این پژوهش با بهره گیری از نظریات تصمیم گیری سیاست خارجی، نظریه انتخاب عقلانی و نظریات آلوین تافلر، مانوئل کاستلز، دانیل بل و یورگن هابرماس شکل گرفته و مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج یافته ها فرضیه اصلی پژوهش حاضر را که عبارت بود از: رسانه ها (اینترنت و تلویزیون) در پیشبرد سیاست خارجی ایران از سال های 1391- 1384 تأثیرات قابل توجهی گذاشته اند تأیید کرده است که البته نتیجه مزبور با توجه به نتایج و فرضیات فرعی که خود نیز با سوالاتی در پرسش نامه عملیاتی شده بود دریافته شد. بررسی یافته ها حاکی از این بود که اینترنت و تلویزیون پیشبرد سیاست خارجی تأثیرگذار بوده است و فرضیه سوم که تلویزیون نسبت به سایر وسایل ارتباط جمعی تأثیر بیشتری داشته است نیز تأییید گردیده است.